چرا باید از رژه افتخار مجازی شش رنگ پشتیبانی کرد

شش رنگ، شبکه لزبین ها و ترنس جندر های ایرانی، در تاریخ ۳۰ مرداد ماه سال ۲۰۲۰ میلادی، نخستین رژه افتخار خود را به صورت آنلاین برگزار کرد. چنین مراسمی کمترین تاثیری که می تواند داشته باشد دیده شدن اقلیت های جنسی و ایجاد حس همبستگی است.

روشن است که برای تدارک این مراسم تلاش زیادی شده و این جای سپاس فراوان دارد. این حرکتی مثبت و اصولی است که می تواند قدمی رو به جلو برای جامعه اقلیت های جنسی باشد. با پشتیبانی و تبلیغ این حرکت می توانیم در هر چه فراگیرتر شدن اثر آن سهیم شویم.

این مراسم به عنوان "اولین جشن افتخار مجازی ال جی بی تی ایران" معرفی شده. این گذاره درست نیست. نخستین رژه افتخار مجازی "عید صدا" بود که در سال ۲۰۰۳ میلادی برگزار شد. از سال ۲۰۱۰ روز اقلیت های جنسی ایران از داخل ایران به جریان افتاد و افراد در داخل ایران دست به فعالیت حقیقی در خیابان های ایران زدند. این جریان همچنان ادامه دارد و هر ساله بزرگداشت اولین جمعه مرداد ماه برگزار می شود. بیان کردن این موضوع یک انتقاد به "رژه افتخار آنلاین شش رنگ" نیست، بلکه تنها بیان یک واقعیت است و چیزی در حد یک ایراد املایی. نخستین بودن هیچ اعتبار و اهمیت ویژه ای به عید صدا نمی دهد، سوم بودن نیز چیزی از اهمیت و تاثیرگذاری "رژه افتخار آنلاین شش رنگ" کم نمی کند.

البته این رژه افتخار یک رقیب برای نخستین جمعه مرداد خواهد بود و آن مناسبت را تضعیف می کند. ولی این اتفاق مثبتی است. فعالان نخستین جمعه مرداد باید به خود تکانی بدهند و سطح کار خود را بالا ببرند. رقابت مثبت همیشه موجب پیشرفت خواهد بود. نباید نگاه فرقه ای به فعالیت های اجتماعی داشت و ما به عنوان افراد می توانیم از همه حرکت های مثبت پشتیبانی کنیم.

از شبکه شش رنگ به خاطر این حرکت زیبا و موثر سپاس گزار هستم و امیدوارم این حرکت تداوم داشته باشد.

نویسنده: فردریک پدرام