قانون مجازات اسلامی ایران

قانون مجازات اسلامی ایران مهمترین مجموعه قوانین کیفری در جمهوری اسلامی ایران است که در ۸ مرداد ۱۳۷۰ توسط کمیسیون امور قضائی مجلس شورای اسلامی تصویب و در ۷ آذر ۱۳۷۰ از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام تأیید شده است.<ref>روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران، چهارشنبه ۱۱ مرداد ۱۳۷۰، سال چهل و هفتم، شماره ۱۳۶۴</ref>

مواد قانونی مربوط به لواط و مساحقه

باب دوم - حد لواط

فصل اول - تعریف و موجبات حد لواط

ماده 108 - لواط وطی انسان مذكراست چه بصورت دخول باشد یا تفخیذ .

ماده 109 - فاعل و مفعول لواط هر دو محكوم به حد خواهندشد .

ماده 110 - حد لواط در صورت دخول قتل است و كیفیت نوع آن در اختیار حاكم شرع است .

ماده 111 - لواط در صورتی موجب قتل می شود كه فاعل ومفعول بالغ و عاقل و مختار باشند .

ماده 112 - هرگاه مرد بالغ و عاقل با نابالغی لواط كند فاعل كشته می شود و مفعول اگر مكره نباشد تا 74 ضربه شلاق تعزیرمی شود .

ماده 113 - هرگاه نابالغی نابالغ دیگر را وطی كند تا 74 ضربه شلاق تعزیر می شوندمگر آنكه یكی از آنها اكراه شده باشد .

فصل دوم - راههای ثبوت لواط در دادگاه

ماده 114 - حد لواط با چهار بار اقرار نزد حاكم شرع نسبت به اقرار كننده ثابت می شود .

ماده 115 - اقرار كمتر از چهار بار موجب حد نیست و اقراركننده تعزیر می شود .

ماده 116 - اقرار در صورتی نافذ است كه اقرار كننده بالغ ، عاقل مختار و دارای قصد باشد .

ماده 117 - حد لواط با شهادت چهار مرد عادل كه آن را مشاهده كرده باشند ثابت می شود .

ماده 118 - با شهادت كمتر از چهار مرد عادل لواط ثابت نمی شودو شهود به حد قذف محكوم می شوند .

ماده 119 - شهادت زنان به تنهائی یا به ضمیمه مرد ، لواط را ثابت نمی كند .

ماده 120 - حاكم شرع می تواند طبق علم خود كه از طرق متعارف حاصل شود ، حكم كند .

ماده 121 - حد تفخیذ و نظایر آن بین دو مرد بدون دخول برای هر یك صد تازیانه است .

تبصره - در صورتی كه فاعل غیر مسلمان و مفعول مسلمان باشد حداقل قتل است .

ماده 122 - اگر تفخیذ ونظایر آن سه بار تكرار و بعد از هر بار جاری شود در مرتبه چهارم حد آن قتل است .

ماده 123 - هرگاه دو مرد كه با هم خویشاوندی نسبی نداشته باشند بدون ضرورت در زیر یك پوشش بطور برهنه قرار گیرندهر دو تا99 ضربه شلاق تعزیر می شوند .

ماده 124 - هرگاه كسی دیگری را از روی شهوت ببوسد تا60 ضربه شلاق تعزیر می شود .

ماده 125 - كسی كه مرتكب لواط یا تفخیذ و نظایر آن شده باشد اگر قبل از شهادت شهود توبه كند حد او ساقط می شود و اگر بعد از شهادت توبه نماید حد از او ساقط نمی شود .

ماده 126 - اگر لواط و تفخیذ و نظائر آن با اقرار شخص ثابت شده باشد و پس از اقرار توبه كند قاضی می تواند ازولی امرتقاضای عفو نماید .

باب سوم - مساحقه

ماده 127 - مساحقه ، همجنس بازی زنان است با اندام تناسلی .

ماده 128 - راههای ثبوت مساحقه در دادگاه همان راههای ثبوت لواط است .

ماده 129 - حد مساحقه برای هر یك از طرفین صد تازیانه است .

ماده 130 - حد مساحقه درباره كسی ثابت می شود كه بالغ ، عاقل ، مختار و دارای قصد باشد .

تبصره - در حد مساحقه فرقی بین فاعل و مفعول و همچنین فرقی بین مسلمان و غیرمسلمان نیست .

ماده 131 - هرگاه مساحقه سه بار تكرار شود و بعد از هر بارحد جاری گردد در مرتبه چهارم حد آن قتل است .

ماده 132 - اگر مساحقه كننده قبل از شهادت شهود توبه كند حد ساقط می شوداما توبه بعد از شهادت موجب سقوط حد نیست .

ماده 133 - اگر مساحقه با اقرار شخص ثابت شود و وی پس ازاقرار توبه كند قاضی می تواند از ولی امر تقاضای عفو نماید .

ماده 134 - هرگاه دو زن كه با هم خویشاوندی نسبی نداشته باشند بدون ضرورت برهنه زیر یك پوشش قرار گیرند به كمتر از صدتازیانه تعزیر می شوند . در صورت تكرار این عمل و تكرار تعزیر در مرتبه سوم به هر یك صد تازیانه زده می شود .

باب چهارم - قوادی

ماده 135 - قوادی عبارتست از جمع و مرتبط كردن دو نفر یابیشتر برای زنا یا لواط.

ماده 136 - قوادی با دو بار اقرار ثابت می شود به شرطآنكه اقرار كننده بالغ و عاقل و مختار و دارای قصد باشد .

ماده 137 - قوادی با شهادت دو مرد عادل ثابت می شود .

ماده 138 - حد قوادی برای مردهفتاد و پنج تازیانه و تبعید از محل به مدت 3ماه تا یكسال است و برای زن فقط هفتاد وپنج تازیانه است .

باب پنجم - قذف

ماده 139 - قذف نسبت دادن زنایا لواط است به شخص دیگری

ماده 140 - حد قذف برای قذف كننده مرد یازن هشتاد تازیانه است .

تبصره 1 - اجرای حد قذف منوط به مطالبه مقذوف است .

تبصره 2 - هرگاه كسی امری غیر از زنا یا لواط ، مانند مساحقه و سایر كارهای حرام را به شخصی نسبت دهد به شلاق تا 74 ضربه محكوم خواهد شد .

ماده 141 - قذف باید روشن و بدون ابهام بوده و نسبت دهنده به معنای لفظ آگاه باشد ، گرچه شنونده معنای آن را نداند .

ماده 142 - هرگاه كسی به فرزند مشروع خود بگوید تو فرزند من نیستی محكوم به حد قذف می شود همچنین اگر كسی به فرزند مشروع دیگری بگوید تو فرزند او نیستی محكوم به حد قذف خواهد شد .

تبصره - در موارد ماده فوق هرگاه قرینه ای در بین باشد كه منظور قذف نیست حد ثابت نمی شود .

ماده 143 - هرگاه كسی به شخصی بگوید كه توبافلان زن زنا كرده ای یا با فلان مرد لواط نموده ای نسبت به مخاطب قذف خواهدبودوگوینده محكوم به حد قذف می شود .

ماده 144 - هرگاه كسی به قصد نسبت دادن زنا به شخصی مثلا" چنین گوید ( زن قحبه ) یا خواهر قحبه یا مادر قحبه نسبت به كسی كه زنا را به او نسبت داده است محكوم به حد قذف می شود و نسبت به مخاطب كه به واسطه این دشنام اذیت شده است تا 74 ضربه شلاق تعزیرمی شود .

ماده 145 - هر دشنامی كه باعث اذیت شنونده شود و دلالت برقذف نكند مانند اینكه كسی به زنش بگوید تو باكره نبودی موجب محكومیت گوینده به شلاق تا 74 ضربه می شود .

ماده 146 - قذف در مواردی موجب حد می شود كه قذف كننده بالغ و عاقل و مختار و دارای قصد باشد و قذف شونده نیز بالغ و عاقل و مسلمان و عفیف باشد ، در صورتیكه قذف كننده و یا قذف شونده فاقد یكی از اوصاف فوق باشند حد ثابت نمی شود .

ماده 147 - هرگاه نابالغ ممیز كسی را قذف كند به نظر حاكم تادیب می شوند و هرگاه یك فرد بالغ و عاقل شخص نابالغ یا غیر مسلمان را قذف كند تا 74 ضربه شلاق تعزیر می شود .

ماده 148 - اگر قذف به آنچه به او نسبت داده شده است تظاهر نماید قذف كننده حد و تعزیر ندارد .

ماده 149 - هرگاه خویشاوندان یكدیگر را قذف كنند محكوم به حد می شوند .

تبصره - اگر پدر یا جد پدری فرزندش را قذفل كند تعزیرمی شود .

ماده 150 - هر گاه مردی همسر متوفی خود را قذف كند و آن زن جز فرزند همان مرد وارثی نداشته باشد حد ثابت نمی شود اما اگر آن زن وارثی غیر از فرزند همان مرد داشته باشد ، حد ثابت می شود .

ماده 151 - هرگاه شخصی چند نفر را بطور جداگانه قذف كنددربرابر قذف هر یك جداگانه حد بر او جاری می شود خواه همگی با هم مطالبه حد كنند ، خواه بطور جداگانه .

ماده 152 - هرگاه شخصی چند نفر را به یك لفط قذف نماید اگرهر كدام از آنها جداگانه خواهان حد شوند برای قذف هر یك از آنهاحد جداگانه ای جاری می گردد ولی اگر با هم خواهان حد شوند فقط یك حد ثابت می شود .

ماده 153 - قذف با دوبار اقرار یا با شهادت دو مرد عادل اثبات می شود .

ماده 154 - اقرار در صورتی نافذ است كه اقرار كننده بالغ و عاقل و مختار و دارای قصد باشد .

ماده 155 - تازیانه بر روی لباس متعارف و بطورمتوسط زده می شود .

ماده 156 - تازیانه را نباید به سر و صورت وعورت قذف كننده زد .

ماده 157 - هرگاه كسی چند بار اشخاص را قذف كند و بعداز هربار حد بر او جاری شود در مرتبه چهارم كشته می شود .

ماده 158 - هرگاه قذف كننده بعد از اجراء حد بگوید آنچه گفتم حق بوده تا 74 ضربه شلاق تعزیر می شود .

ماده 159 - هرگاه یكنفر را چند بار به یك سبب مانند زنا قذف كند فقط یك حد ثابت می شود .

ماده 160 - هرگاه یكنفر را به چند سبب مانند زنا و لواط قذف كند چند حد ثابت می شود .

ماده 161 - حد قذف در موارد زیر ساقط می شود -

1 - هرگاه قذف شونده ، قذف كننده را تصدیق نماید .

2 - هرگاه شهود با نصاب معتبر آن به چیزی كه مورد قذف است شهادت دهند .

3 - هرگاه قذف شونده یا همه ورثه او قذف كننده را عفو نمایند .

4 - هرگاه مردی زنش را پس از قذف لعان كند .

ماده 162 - هرگاه دو نفر یكدیگر را قذف كنند خواه قذف آنها همانند و خواه مختلف باشد حد ساقط و هر یك تا 74 ضربه شلاق تعزیر می شوند .

ماده 163 - حد قذف اگر اجراء یاعفو نشود به وراث منتقل می گردد .

ماده 164 - حق مطالبه حد قذف به همه وارثان بجز زن و وشوهر منتقل می شوند و هر یك از ورثه می توانند آن را مطالبه كنند هر چند دیگران عفو كرده باشند .

منابع

<references />